Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVvP

vrijdag 12 april 2013 15:45 - 17:15u

D29 Hoge verwachtingen: over het spanningsveld tussen politiek en praktijk rondom de behandelbaarheid van jonge gewelddadige veelplegers

Grimbergen, C.J.M., Tuinebreijer, W.C., Fassaert, T.J.L., Segeren, M.W.

Locatie(s): 2.6 Danube

Categorie(ën): Epidemiologie; Discussiegroep

INHOUD

De burgemeester van Amsterdam geeft hoge prioriteit aan het verminderen van criminaliteit door jongvolwassenen. Daartoe is in 2011 het Top 600-project opgezet, waarbij er straf-zorgcombinaties moeten worden gemaakt voor de 600 meest veelplegende jongeren. De GGD heeft in samenwerking met de ggz-partijen de taak om deze jongeren te screenen en indien mogelijk te behandelen.

De ervaring in dit project leert dat de verwachtingen over behandelmogelijkheden en -resultaten hooggespannen zijn. Soms onrealistisch hoog. Dit sluit aan bij bredere maatschappelijke ontwikkelingen in afgelopen jaren waarbij de ggz de verantwoordelijkheid krijgt toebedeeld voor het beheersen van gedrag van mensen met psychische klachten. Het sluit aan bij hooggespannen verwachtingen dat al het afwijkend gedrag beheersbaar is en dat elk incident kan worden voorkomen.

 

VORM

De workshop bestaat uit twee delen. In het eerste deel presenteren wij de eerste resultaten van onderzoek naar de jongeren in de Top 600. Aan de hand van analyses van hun voorgeschiedenis, de zorgconsumptie in de jaren voorafgaand aan het project en de uitkomsten van de psychiatrische screening trekken wij een conclusie over de behandelbaarheid van deze groep.

Het tweede deel van de workshop bestaat uit een discussie over de hoge maatschappelijke verwachtingen over de beheersbaarheid en behandelbaarheid van afwijkend gedrag.

 

LEERDOELEN

Meningsvorming rondom het thema behandelbaarheid en beheersbaarheid van afwijkend gedrag. Hoe moet de ggz omgaan met deze hoge verwachtingen? Hoe moeten we ons teweerstellen tegen de eisen van de politiek om mensen te ‘behandelen’ in die gevallen dat er geen behandeling mogelijk is? Is onhandelbaar ook altijd onbehandelbaar?

 

LITERATUURVERWIJZINGEN

Andrews, D.A. (1995). The psychology of criminal conduct and effective treatment. In J. McGuire (Ed.), What works: Reducing reoffending -guidelines from research and practice. Chichester, England: Wiley.

Gezondheidsraad. Preventie en behandeling van de antisociale persoonlijkheidsstoornis. Advies 2006/07, 8-5-2006, Den Haag.

Lowenkamp, C.T. & Latessa, E.J. (2005). Increasing the effectiveness of correctional programming through the risk principle: Identifying offenders for residential placement. Criminology and Public Policy, 4, 501-528.

Put, C.E. van der, Dekovic, M., Stams, G.J.J.M., Hoeve, M., Laan, P.H. van der (2012). Het belang van vroegtijdig ingrijpen bij jeugdcriminaliteit. Onderzoek naar de samenhang tussen risicofactoren en recidive op verschillende leeftijden. Kind en Adolescent, 33, 2-20.