Janssen, M.M.M., Buitelaar, J.K., Deurzen, P. van, Wensing, M., Gaag, R.J. van der, Cornelissen, I.
Categorie(ën): Bijscholing; Diagnostiek; Symposium
ACHTERGROND
Transparantie middels kwaliteitsindicatoren wordt gezien als methode om de kwaliteit te bewaken. In de geestelijke gezondheidszorg (ggz) is een generieke basisset van indicatoren ontwikkeld, maar onduidelijk is of deze geschikt is voor de kinder- en jeugdpsychiatrie.
DOEL
Nagaan in hoeverre de Basisset van ggz-prestatie-indicatoren 2007-2008 geschikt is voor de kinder- en jeugdpsychiatrische setting, omissies hierin opsporen en de praktische bruikbaarheid van deze set vaststellen.
METHODE
Een heterogene, landelijke groep van experts beoordeelden de Basisset in een Delphi-procedure op noodzakelijkheid, validiteit, duidelijkheid en toepasbaarheid voor de kinder- en jeugdpsychiatrie.
De geselecteerde set werd door een online- en een wachtkamermethode van vragenlijstonderzoek cross-sectioneel geëvalueerd op een universitaire polikliniek en een deeltijdkliniek kinder- en jeugdpsychiatrie. Daarnaast werd de set afgenomen in een online-beginmeting bij intake, en was er een hermeting na 6 maanden. Steekproefsgewijs vonden gestructureerde telefonische interviews plaats bij ouders en behandelaren om de ervaren meetbelasting en het nut van de vragenlijsten te bepalen.
RESULTATEN
2 van de 54 indicatoren uit de Basisset werden geschikt geacht, één innovatieve indicatoren werd toegevoegd. De respons van ouders, kinderen en behandelaren op de vragenlijsten werd beïnvloed door de afnameprocedure en was matig. Alleen ouders van jongere kinderen gaven een positieve responsbias. Het invullen van vragenlijsten werd niet belastend gevonden. Behandelaars vonden een goede timing van hun meetmoment belangrijk.
CONCLUSIE
Weinig indicatoren in de Basisset werden geschikt bevonden voor de kinder- en jeugdpsychiatrie. De ondervraagden prefereerden een klein aantal indicatoren met nadruk op het patiënt- en ouderoordeel over uitkomsten van behandeling. De respons van ouders, kinderen en behandelaren op de vragenlijsten werd beïnvloed door de afnameprocedure, maar was grosso modo matig. Er kunnen daarom vraagtekens worden gezet bij zowel haalbaarheid als validiteit van dergelijke metingen om de kwaliteit in de kinder- en jeugdpsychiatrie te toetsen.
LITERATUUR
1 Janssen, MMM, Wensing M., van Deurzen P., vd Gaag RJ, Buitelaar JK: Aanpassing en aanvulling van kwaliteitsindicatoren uit de basisset ggz voor gebruik in de kinder- en jeugdpsychiatrie. Ned Tijd Psych 2013 (accepted)