Gijsman, H.J., Haan, L. de
Locatie(s): Auditorium 1
Categorie(ën): Farmacotherapie; Symposium
ACHTERGROND
Fasespecifieke psychosezorg op maat biedt de beste kans op therapeutisch effect en een verbeterde uitgangspositie voor de toekomst van patiënten. RCT’s hebben aangetoond dat Vroege Interventie Psychose-behandeling [VIP] gunstige effecten heeft. Enkele effecten zijn ook na jaren nog aantoonbaar.
DOEL
Beschrijven van de VIP-zorg in Amsterdam: aard van de interventie, patiënten, baseline-kenmerken, uitkomst na 3 jaar. Nagaan welke van de volgende factoren bij baseline de therapierespons beïnvloeden: drugsgebruik, vrijwilligheid behandeling, medicatietrouw, ziekte-inzicht, etnische achtergrond.
RESULTATEN
Interventie: intensieve ambulante interventie gericht op samenwerking, remissie en sociaal functioneren. Van 100 patiënten zijn 3 jaar follow-up-gegevens beschikbaar.
Patiënten die bij de start van de behandeling drugs gebruiken, hebben dan een hogere gemiddelde HONOS-score [17] vergeleken met patiënten die bij de start geen drugs gebruiken [10] [p=0.008]. Na 3 jaar interventie is de HONOS-score voor deze groepen respectievelijk verbeterd tot gemiddeld 13 en 5.
Patiënten die bij start van de behandeling gedwongen behandeld worden, profiteren minder van vroege-interventie-psychosezorg [gemiddeld 6 punten verbetering HONOS-score in de vrijwillige groep, gemiddeld 1 punt verslechtering in de onvrijwillig behandelde groep, p< 0.05].
Patiënten die medicatietrouw zijn, verbeteren na 3 jaar interventie gemiddeld 6 punten, terwijl medicatie-ontrouwe patiënten slechts 1 punt op de HONOS verbeteren [p=0.035].
Patiënten met aanvankelijk afwezig ziekte-inzicht en patiënten van allochtone herkomst verbeteren beiden fors gedurende de behandeling.
Gegevens over de ernst van de psychopathologie, gemeten met de PANSS, zullen ook worden gepresenteerd.
CONCLUSIE
Intensieve ambulante behandeling van recent ontstane psychotische stoornissen, rekening houdend met stagering en profiel, levert zorg op maat en gunstige uitkomsten. Patiënten die onder dwang worden behandeld en medicatie-ontrouwe patiënten profiteren minder van deze zorg.