Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVvP

vrijdag 12 april 2013 10:30 - 12:00u

S57.2 Chronotherapie bij stemmingsstoornissen

Riemersma-Van der Lek, R.F., Lieverse, R.

Locatie(s): 0.4 Brussels / 0.5 Paris

Categorie(ën): Neurowetenschappen; Symposium

ACHTERGROND

In de literatuur is toenemend aandacht voor de chronobiologie van stemmingsstoornissen en de daarop gebaseerde chronotherapieën. Depressie gaat veelal gepaard met verstoorde circadiane ritmen, zoals een afwijkend slaap-waakritme, veranderde sociale regelmatigheid en dagschommelingen in de stemming. Psychiatrische chronotherapie wordt gedefinieerd als: gecontroleerde blootstelling aan omgevingsstimuli die ingrijpen op biologische ritmen, bij de behandeling van psychiatrische symptomen.

 

DOEL

Bespreking van de achtergronden, indicaties en de huidige stand van zaken met betrekking tot het gebruik en de doeltreffendheid van de belangrijkste chronotherapieën bij stemmingsstoornissen.

 

METHODE

Literatuuronderzoek bestaande uit een inventarisatie vanuit PubMed en de belangrijkste standaardwerken, om te weten te komen welke chronotherapieën genoemd worden bij stemmingsstoornissen. Vervolgens gebruikten wij deze chronotherapieën als zoektermen (bright light t* of phototherapy, dark therapy, sleep deprivation, wake therapy, sleep phase advance, chronotherap*, social rhythm therapy, en environmental light met als restrictie humane behandelstudies. De gevonden publicaties werden gescreend op overlap en relevantie. Uiteindelijk werden 158 publicaties gelezen en verwerkt.

 

RESULTATEN

Lichttherapie is de best onderzochte vorm van chronotherapie. Chronotherapieën lijken in kleine open studies veelbelovend, maar gerandomiseerde dubbelblinde onderzoeken ontbreken nog.

 

CONCLUSIE

De chronobiologie verschaft niet alleen een nieuw neurobiologisch model, het biedt ook een aantal veelbelovende en mogelijk effectieve niet-farmacologische therapieën voor met name stemmingsstoornissen. Lichttherapie heeft inmiddels een plaats verdiend in de multidisciplinaire richtlijnen. Verder is meer, beter en groter onderzoek nodig naar de diverse chronotherapieën.

 

LITERATUUR

Lieverse, R., Riemersma-van der Lek, R.F., Voermans, H.M., & Hoogendijk, W.J.G. (2012). Chronotherapie bij stemmingsstoornissen. Tijdschr Psychiatr, 54(6), 527-537.