Duijff, S.N., Klaassen, P.W.J., Swanenburg-de Veye, H.F.N., Beemer, F.A., Sinnema, G., Vorstman, J.A.S.
Locatie(s): 0.9 Athens
Categorie(ën): Bijscholing; Neurowetenschappen; Symposium
ACHTERGROND
Het IQ is een relatief stabiel gegeven. In verschillende onderzoeken wordt gesuggereerd dat het IQ bij mensen met het 22q11-deletiesyndroom (22q11DS) lager wordt met het toenemen van de leeftijd. Mensen met 22q11DS hebben een ernstig verhoogd risico op het ontwikkelen van schizofrenie. In de algemene bevolking wordt een ontwikkelende psychose voorafgegaan door een daling van het IQ.
DOEL
Inzicht krijgen in de ontwikkeling van het IQ bij kinderen met het 22q11DS. Als het IQ afneemt, zoals gesuggereerd in literatuur, zou dat een aanwijzing kunnen zijn dat genetische oorzaken een relatief grote rol spelen in de cognitieve achteruitgang.
METHODEN
Het IQ is op minimaal 2 testmomenten gemeten (Wechsler) – testleeftijden 5 en/ of 7 en/ of 9 jaar (N= 65).
RESULTATEN
TIQ neemt tussen de 5 en 9 jaar met gemiddeld 9,7 IQ-punten af. Deze achteruitgang is 2 keer zo groot voor het verbaal IQ als voor het performaal IQ. De achteruitgang past deels in het beeld van ‘growing into deficit’ en wordt vaker gezien bij syndromen. Een aantal kinderen laat echter een absolute achteruitgang in cognitieve vaardigheden zien. Een subgroep gaf op 9,5-jarige leeftijd op 2 of meer subtests minder goede antwoorden dan op dezelfde vragen op de leeftijd van 7,5 jaar: een achteruitgang in ruwe scores. Opmerkelijk is dat er niet alleen geen verband werd gevonden tussen IQ en gedragsproblemen, maar ook dat er geen verband werd gevonden tussen de afname in IQ en gedragsproblemen.
CONCLUSIE
Mogelijk is de gesignaleerde afname in IQ in deze studie een eerste symptoom van de ontwikkeling van schizofrenie. Op deze jonge leeftijd is dat echter nog niet aan te tonen of uit te sluiten. De resultaten benadrukken wel het belang om vanaf diagnose regelmatig te testen en psychiatrische diagnostiek te doen bij kinderen met 22q11DS.
LITERATUURVERWIJZING
Duijff SN, Klaassen PWJ, Swanenburg de Veye HFN, Beemer FA, Sinnema G, Vorstman JAS. Cognitive development in children with 22q11.2 deletion syndrome. Br J Psychiatry 2012; 200: 462-8.
Vorstman JA, Morcus ME, Duijff SN, Klaassen PW, Heineman-de Boer JA, Beemer FA, et al. The 22q11.2 deletion in children: high rate of autistic disorders and early onset of psychotic symptoms. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2006; 45: 1104-13.
Green T, Gothelf D, Glaser B, Debbane M, Frisch A, Kotler M, et al. Psychiatric Disorders and Intellectual Functioning Throughout Development in Velocardiofacial (22q11.2 Deletion) Syndrome. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2009; 48: 1060-8.
Beaton EA, Simon TJ. How might stress contribute to increased risk for schizophrenia in children with chromosome 22q11.2 deletion syndrome? J Neurodev Disord 2011; 3: 68-75.
Bassett AS, Donald-McGinn DM, Devriendt K, Digilio MC, Goldenberg P, Habel A, et al. Practical Guidelines for Managing Patients with 22q11.2 Deletion Syndrome. J Pediatr 2011; 159: 332-9.