Duijn, E. van, Reedeker, N., Bouwens, J.A., Roos, R.A.C., Giltay, E.J., Mast, R.C. van der
Locatie(s): Expo Foyer
Categorie(ën): Postersessie
ACHTERGROND
Prikkelbaarheid is een veelvoorkomend neuropsychiatrische symptoom bij patiënten met de ziekte van Huntington (ZvH).
DOEL
Onderzoek naar het beloop en de voorspellers van prikkelbaarheid bij mutatiedragers voor de ZvH.
METHODEN
Prikkelbaarheid werd gemeten met de Irritability Scale (IS) bij 130 ZvH-mutatiedragers. Na drie jaar vond follow-up-onderzoek plaats bij 94 (72%) mutatiedragers. Correlaten werden met univariate en multivariate logistische regressieanalyse onderzocht.
RESULTATEN
Bij follow-up waren 13 (22%) van de 59 mutatiedragers zonder prikkelbaarheid at baseline prikkelbaar geworden. Van de 34 mutatiedragers met prikkelbaarheid at baseline, waren 14 (40%) mutatiedragers niet meer prikkelbaar, terwijl 20 (57%) mutatiedragers nog steeds prikkelbaar waren.
Bij mutatiedragers zonder prikkelbaarheid at baseline waren significante univariate voorspellers van incidente prikkelbaarheid: hogere CAG-repeat-lengte (p = 0.03), slechter algemeen functioneren (p = 0.008), het gebruik van benzodiazepines (p = 0.01) en meer cognitieve klachten (p = 0.03) at baseline.
Na multivariate analyse was het gebruik van benzodiazepines at baseline de enige significante voorspeller voor het ontwikkelen van prikkelbaarheid (p = 0.01).
CONCLUSIE
Een groot deel (57%) van de mutatiedragers met prikkelbaarheid at baseline was na drie jaar nog steeds prikkelbaar. Het gebruik van benzodiazepine is geassocieerd met het ontwikkelen van prikkelbaarheid, maar het is onduidelijk of dit een oorzaak of een gevolg is; daarom wordt aangeraden om het gebruik van benzodiazepines regelmatig te evalueren.