Lindhout, I.E., Hulscher-Weenink, F.W., Broersma, A.
Locatie(s): 2.14 Amazon
Categorie(ën): Bijscholing; Discussiegroep
ACHTERGROND
De WGBO stelt dat (beide) gezagdragende ouders toestemming dienen te geven voor diagnostiek, behandeling en opname van hun kind. Bij kinderen vanaf 12 jaar is, naast de toestemming van het kind zelf, dus ook de instemming van de ouders nodig. Voor een klinische opname is dit zelfs vereist voor jongeren tot en met 17 jaar.
Krijgen kinderen/jongeren die psychiatrische stoornissen ontwikkelen adequate hulp, ook in geval van kwetsbare ouders die niet kunnen of willen participeren in een behandeling voor hun kind? Hoe kom je aan toestemming van gezagdragende ouders, die of onvindbaar zijn, hun toestemming weigeren of onkundig gehouden worden van de problematiek van hun kinderen? Sommige ouders willen wel ambulante maar geen klinische behandeling op grond van hun eigen problematiek. Moeten jongeren dan wachten op een klinische behandeling tot ze 18 jaar zijn?
Er is jurisprudentie ten aanzien van de inspanningen waartoe je als hulpverlener verplicht bent om de toestemming te vergaren. Dilemma’s waarmee je als hulpverlener wordt geconfronteerd zijn: hoever moet je hierin gaan? In hoeverre bemoeilijkt de kwetsbaarheid bij de primair verzorgende ouder het voldoen aan deze inspanningsverplichting? In hoeverre wordt het bieden van de benodigde zorg aan de jongere vertraagd door de angst voor repercussies van de ouder die niet bij de besluitvorming betrokken is?
STELLINGEN
1) De verantwoordelijkheid van de hulpverlener voor het verkrijgen van toestemming van beide gezagdragende ouders reikt ver.
2) Als een van beide gezagdragende ouders geen toestemming kan geven voor een opname, kan je niet volstaan met door een rechter afgegeven vervangende toestemming.
3) Bij het uitblijven van toestemming van een van beide gezagdragende ouders lijdt het bieden van adequate zorg onder de angst voor repercussies.
LEERDOELEN
Na afloop van de discussiegroep hebben de deelnemers:
- meer kennis over en bewustzijn van het juridisch kader bij het verlenen van hulp aan kwetsbare kinderen en hun (kwetsbare) ouders;
- zicht op interventies die nodig en mogelijk zijn om tot een behandelovereenkomst te komen, zodat toch adequate zorg geboden kan worden aan deze doelgroep.