NVvP

ACHTERGROND

De onafhankelijke Crisiskaart is een opvouwbaar kaartje, ter grootte van een bankpas, die de cliënt altijd bij zich kan dragen. Deze kaart is voor mensen die bang zijn (weer) een psychische crisis mee te maken. Op de kaart staat informatie afkomstig van een crisisplan, waarin de cliënt vastlegt wat er wél en juist niet moet gebeuren in een crisis. In dat plan heeft de cliënt bindende afspraken gemaakt met hulpverleners en betrokkenen over hoe te handelen in een crisis. Een onafhankelijke consulent – meestal een ervaringsdeskundige die daartoe is opgeleid – ondersteunt, in dienst van een regionale cliëntenorganisatie, de cliënt bij het opstellen van crisisplan en -kaart. De kaart maakt de persoonlijke wensen én afspraken van de cliënt kenbaar aan hulpverleners of omstanders op het moment dat de cliënt dit zelf niet meer kan.

De Crisiskaart is 15 jaar geleden geboren uit de cliëntenbeweging, met het doel meer invulling te geven aan begrippen als 'herstel', 'zelfmanagement' en 'eigen regie'. De afgelopen drie jaar heeft de Crisiskaart zich tot kwalitatief hoogwaardig, landelijk herkenbaar instrument ontwikkeld met eigen beeldmerk en kwaliteitsborging.

STELLINGEN

- Psychiaters moeten crisisgevoelige cliënten op het bestaan en de voordelen van de Crisiskaart wijzen.

- Het maken van een Crisiskaart heeft een preventieve werking. De cliënt denkt na over hoe de vorige crisis is ontstaan en hoe hij het beste opgevangen kan worden. Daardoor krijgt hij meer grip op en regie over situaties die voor hem moeilijk zijn.

- De Crisiskaart helpt dure crisisinterventies en -opnames te voorkomen en is daardoor een efficiënt en goedkoop instrument.

- De onafhankelijke Crisiskaart moet een vast onderdeel van zorg en standaardrichtlijnen worden.

LEERDOELEN

- Kennismaken met de onafhankelijke Crisiskaart, onder meer door vertoning van een korte film.

- Geïnformeerd zijn over bestaan, werking en maken van deze Crisiskaart.