Sluiten Toegevoegd aan Mijn programma.
Sluiten Verwijderd uit Mijn programma.
Terug Home

NVvP

woensdag 10 april 2013 13:45 - 15:15u

W8 Ontsproten aan de glutamaathypothese: innovatieve interventies bij schizofrenie

Veerman, S.R.T., Haan, L. de, Schulte, P.F.J.

Locatie(s): 0.1 London

Categorie(ën): Farmacotherapie; Workshop

INHOUD

In Nederland lijden circa 116.900 patiënten aan schizofrenie. Positieve symptomen reageren vaak goed op antipsychotica. Tot op heden bestaat geen effectieve farmacologische behandeling voor negatieve symptomen, noch voor cognitieve stoornissen. Deze beperkingen belemmeren of verhinderen opleiding of beroepsuitoefening, participatie in de maatschappij, maar ook persoonlijke relaties of zelfs zelfstandig wonen. Medicatie, specifiek gericht op deze symptomen, zou de kwaliteit van leven en de zelfredzaamheid kunnen verbeteren. Glutamaatreceptoren vormen een belangrijk aangrijpingspunt voor therapeutische effecten van antipsychotica.

 

VORM

Het glutaminerge systeem in het menselijk brein wordt met heldere illustraties verklaard. De deelnemers worden actief betrokken bij het uitkristalliseren van de glutamaathypothese als verklaringsmodel voor de ontwikkeling van schizofrenie. De hypothese dat hypofunctie van een specifieke glutamaatreceptor, de N-methyl-D-Aspartaat-receptor (NMDA), het onderliggend mechanisme is van deze neurodegeneratieve aandoening, wordt middels vier argumenten gestaafd.

De deelnemers worden gestimuleerd om innovatieve farmacologische aangrijpingspunten te bedenken. De farmacologische werking van antipsychotica en in het bijzonder glutamaatmodulatoren wordt uiteengezet. Tot slot wordt een overzicht gepresenteerd van de geringe beschikbare evidentie omtrent de effectiviteit van glutamaatmodulatoren in combinatie met reguliere antipsychotica.

 

LEERDOELEN

Deelnemers leren dat de glutamaathypothese niet alleen een verklaring biedt voor positieve en negatieve symptomen, zoals de dopaminehypothese, maar ook voor cognitieve beperkingen. Inzicht in reciproque verbanden tussen dopamine- en glutamaatreceptoren verheldert de farmacologische werking van innovatieve augmentatiestrategieën. Glutamaatmodulatoren zijn mogelijk de antipsychotica van de toekomst, vanwege het herstel van de glutaminerge homeostase. Er zijn aanwijzingen dat glutamaatagonisten effectief zijn in combinatie met andere antipsychotica dan clozapine. Combinatietherapie van clozapine en glutamaatantagonisten dient in het bijzonder nader te worden onderzocht bij therapieresistente schizofrenie.

 

LITERATUUR

Veerman SRT, Schulte PFJ, Haan de L. A Glutamate Antagonist as a promising Clozapine Augmentation Strategy in Refractory Schizophrenia. Journal of Psychopharmacology (submitted for publication)