NVvH

Zowel specialisten (‘Teach-the-Teacher’) als AIOS (‘Coach-the-Co’) worden tegenwoordig geschoold in feedback. Shute heeft in 2008 een review geschreven, waarin zij richtlijnen heeft opgesteld voor het geven van feedback. Doel van ons onderzoek was na te gaan of deze richtlijnen in de chirurgische setting gevolgd worden en of er verschillen bestaan tussen feedback van chirurgen en AIOS.

Op de polikliniek Chirurgie werd een video-opname gemaakt van een slecht nieuws-gesprek tussen een ANIOS met minder dan een jaar klinische ervaring en een patiënt. Deze video werd getoond aan zes chirurgen en zes AIOS, waarna gevraagd werd de ANIOS feedback te geven op de competentie ‘communicatieve vaardigheden’. Deze feedbackgesprekken werden op video vastgelegd en daarna enerzijds kwalitatief (‘beschrijvend’) geanalyseerd en anderzijds kwantitatief met behulp van checklist van 17 items geregistreerd op een 7-puntsschaal. Deze checklist was speciaal voor dit onderzoek ontwikkeld en samengesteld op basis van gegevens verkregen vanuit de onderwijskundige literatuur.

Uit de kwalitatieve analyse van de feedbackgesprekken bleek dat chirurgen gemiddeld een goede balans wisten te vinden tussen positieve en negatieve feedback. Zij reikten significant meer verbetersuggesties aan dan AIOS. De AIOS benoemden met name de sterke punten en bleven achter bij het benoemen van zwakke punten en het geven van verbeterpunten. Chirurgen onderbouwden hun feedback vaker dan de AIOS met observaties uit het slecht nieuws gesprek. De chirurgen stelden ook significant meer vragen, zodat er vaker een dialoog met de ANIOS ontstond. Tot slot weken de chirurgen t.o.v. AIOS vaker af van de oorspronkelijke vraagstelling door in te gaan op medisch-inhoudelijke zaken.

Uit de kwantitatieve analyse bleek dat chirurgen en AIOS zich goed houden aan de richtlijnen voor het geven van feedback. Op 17 items waren er geen verschillen tussen de scores van beide groepen. Conform de kwalitatieve analyse, scoorden de chirurgen hoger op de items ‘hoeveelheid positieve feedback’ en ‘accuratesse van de inhoud van de feedback’.

Conclusie: Zowel chirurgen als AIOS houden zich goed aan de richtlijnen voor het geven van feedback. De feedback op communicatieve vaardigheden blijkt in de praktijk, met name kwalitatief, tussen beide groepen te verschillen. AIOS zouden meer verbeterpunten moeten aandragen en chirurgen moeten zich realiseren dat het een valkuil is om te veel in te gaan op medisch-inhoudelijke zaken in plaats van te focussen op de oorspronkelijke vraag van de feedback.