De Amsterdam Wrist Rules: een klinische beslisregel bij patiënten met polstrauma
Walenkamp, M.M.J., Bentohami, A., Slaar, A., Goslings, J.C., Schep, N.W.L.
Voorzitter(s): Dr. E.C.T.H. Tan & dr. I.H.J.T. de Hingh
Locatie(s): Beneluxhal
Categorie(ën): Plenaire sessie
Introductie
Acuut trauma van de pols is één van de meest voorkomende redenen om de Spoedeisende Hulp te bezoeken. Het gros van de patiënten wordt routinematig verwezen voor radiologisch onderzoek om een fractuur uit te sluiten. Meer dan 50% van deze foto’s toont echter geen afwijking. Om deze reden is de Amsterdam Wrist Rules (AWR) ontwikkeld. De Amsterdam Wrist Rules is een klinische beslisregel welke de kans op de aanwezigheid van een polsfractuur voorspelt bij patiënten met acuut polstrauma. Het doel van deze voordracht is het presenteren van de ontwikkeling en prestaties van de Amsterdam Wrist Rules.
Methode
Deze cross-sectionele observationele studie werd uitgevoerd in twee ziekenhuizen in Nederland. Vanaf januari 2011 werden alle volwassenen die zich met acuut polstrauma presenteerden op de Spoedeisende Hulp geincludeerd. Verschillende klinische variabelen werden door de behandeld arts bij elke patiënt genoteerd op een Case Report Form. Aan de hand van de patiëntenpopulatie uit één van de ziekenhuizen is een predictiemodel gecreëerd. Dit model is vervolgens intern gevalideerd met behulp van bootstrapping. De externe validatie vond plaats in data van de patiëntenpopulatie uit het tweede ziekenhuis.
Resultaten
In het eerste ziekenhuis werden in totaal 377 patiënten geincludeerd met een gemiddelde leeftijd van 48 jaar (IQR 19-77) waarvan 58% vrouw. Bij 192 patiënten (51%) werd op conventionele röntgenopnames een fractuur van radius, ulna of carpalia gezien. Hiervan was het grootste deel (80%) een distale radius fractuur, gevolgd door een fractuur van het scaphoid (7%). De variabelen leeftijd, zwelling van de distale radius, pijnlijke palpatie distale radius, een pijnlijke radio-ulnaireschuiflade test en de gemiddelde grijpkracht bleken significant voorspellend voor de aanwezigheid van een fractuur. Na bootstrapping met 500 iterations werd een gereduceerd model gecreëerd. Externe validatie in een vergelijkbare patiëntengroep uit het tweede ziekenhuis resulteerden in een aangepast model met een AUC van 0.92.
Conclusie
De Amsterdam Wrist Rules is een gevalideerde klinische beslisregel voor het aanvragen van radiologisch onderzoek bij patiënten met acuut polstrauma