NVvH

Over de complexe behandeling van het open abdomen ten gevolge van peritonitis bestaat nog weinig consensus. De focus in de behandeling bestaat uit de trias van het controleren van de abdominale sepsis, het behouden van een toegang tot het abdomen, en -zodra mogelijk- primair sluiten van de buik. Dit laatste lukt vaak niet, met een geprotraheerd ziektebeloop en een grote, invaliderende hernia cicatricalis tot gevolg. In de literatuur wordt vaak geen rekening gehouden met de etiologie van de open buik, en er zijn geen studies die verschillende actuele sluittechnieken vergelijken. Wij toetsen een relatief nieuwe continue dynamische approximerende techniek in een selectieve patiëntenpopulatie met een geïnfecteerd open abdomen.

In drie centra werden 18 patiënten met een abdominale sepsis in eerste instantie gestabiliseerd middels laparostomie en behandeld met de Bogotá Bagof de Vacuum Assisted Closure Abdominal Dressing. Zo snel mogelijk, na hemodynamische stabilisatie, werd het zogenaamde Abdominal Reapproximation Anchor (ABRA) System toegepast (zie figuur).

De patiënten waren gemiddeld 66 (50-90) jaar oud en hadden een APACHE II score van 15 (5-29) ten tijde van het aanleggen van het systeem. Het abdominale defect was gemiddeld 21 (17-27) cm. De open abdomen score volgens Björck* was hoog, 11 / 18 hadden een zogenaamd ‘frozen abdomen’ met adhesies. Drie van de 18 patiënten hadden bovendien een fistel en vijf van de 18 een colostoma.

Desondanks werd het open abdomen bij 14/16 patiënten (in 88%) primair gesloten binnen 15 (7-30) dagen na het aanleggen van het systeem. Tijdens de behandeling overleden twee van de 18 patiënten ten gevolge van niet ABRA-gerelateerde oorzaken (één patiënt kreeg een hartinfarct, de andere overleed aan een oncontroleerbare maagbloeding). De totale behandelingsduur van het openen tot het sluiten van het abdomen bedroeg 25 (7-48) dagen. Tweederde van patiënten (12/18) ontwikkelde decubitus van de (epi-)dermis (graad 1 volgens de Barczak classificatie) ter plaatse van de huidankers. Gedurende twee jaar poliklinische follow-up ontwikkelden 4/14 patiënten met een primair gesloten abdomen toch nog een hernia cicatricalis ter plaatse van de linea alba.

Concluderend werd bij septische patiënten met een geïnfecteerd open abdomen in 88% van de gevallen primaire sluiting bereikt met dit dynamische approximerende systeem. Ondanks dit relatief gunstige snelle herstel blijft het lange termijn risico op de ontwikkeling van een hernia cicatricalis aanwezig. Gezien het hoge primaire sluitingspercentage in deze ernstig zieke populatie beschouwen we dit systeem als een nuttig instrument in de behandeling van septische patiënten met een open buik.