Chirurgische behandeling van hoge cryptoglandulaire perianale fistels met behulp van trombocytenrijk plasma. Lange termijn resultaten
Göttgens, K.W.A., Hagen, S. van der, Smeets, R., Gemert, W. van, Stassen, L.P.S., Beets, G.L., Baeten, C.G.M.I., Breukink, S.O.
Voorzitter(s): Dr. J. Heisterkamp & dr. H.M. Kroon
Locatie(s): Diezehal
Categorie(ën): Parallelsessie; Topic: GE
De resultaten van de chirurgische behandelopties voor hoge cryptoglandulaire perianale fistels (HCPF) zijn teleurstellend. Het doel van deze studie is het verlagen van het recidiefpercentage voor HCPF op de lange termijn. In deze prospectieve studie wordt de mucosa advancement plastiek (MAP) gecombineerd met trombocytenrijk plasma, ook wel platelet rich plasma genoemd (PRP).
Patiënten die zich presenteerden met een HCPF, gedefinieerd als een fistel die verloopt door het middelste en/of bovenste één derde deel van het anale sfinctercomplex, zijn geïncludeerd. Alle patiënten ondergingen een MRI-scan ter beoordeling van het fisteltraject. Patiënten met inflammatoire darmaandoeningen, lage trombocytenaantallen of andere stollingsstoornissen, hematologische of lokale maligniteiten, en zwangere patiënten werden geëxcludeerd.
Allereerst werden alle patiënten behandeld met een seton gedurende drie maanden. In een tweede operatie werd er een MAP uitgevoerd. Daarnaast werd een debridement van het fisteltraject verricht en werd de externe fistelopening geëxcideerd en open gelaten. Tenslotte werd er PRP, wat verkregen wordt uit 55 ml afgenomen bloed van de patiënt, achtergelaten in het fisteltraject via de externe fistelopening. Indien de fistel niet binnen drie maanden dicht was, werd gesproken van falen van de behandeling. Een opnieuw open, of een geheel nieuwe fistel, werd gedefinieerd als een recidief.
Tussen 2006 en 2012 zijn er 24 patiënten behandeld met MAF en PRP. Eén patiënt (4,0%) was ‘lost to follow-up’ na vier maanden. De mediane follow-up was 27 maanden. Het recidiefpercentage was 16% (vier patiënten). Van deze vier patiënten werden er twee (8,0%) nogmaals behandeld met een MAP en PRP. Beide fistels zijn daarna genezen. Eén (4,0%) patiënt weigerde verdere behandeling, maar gaf wel toestemming voor follow-up. Eén (4,0%) patiënt verzocht om een colostomie, waarna de fistel sloot.
In één (4,0%) patiënt werd de behandeling gecompliceerd door een perianaal abces dat tweemaal werd geïncideerd en gedraineerd. Dit was één van de patiënten met een recidief. Er werden geen andere complicaties gezien.
Incontinentiepercentages waren laag met een mediane Vaizey score van 3,0. De mediane maximale Visual Analogue pain Score (VAS) was 0. De gemiddelde SF-36 scores waren vergelijkbaar met de getallen van de algemene Nederlandse populatie.
Conclusie:
De lange termijn resultaten van patiënten met een HCPF die behandeld werden met een MAP en PRP, laten een laag recidief-, complicatie- en incontinentiepercentage zien. Deze nieuwe ingreep lijkt daarom een valide optie te zijn voor de behandeling van HCPF. Grotere en gerandomiseerde studies zijn nodig om deze techniek verder te bestuderen.
- Over Göttgens, K.W.A.
- Over Hagen, S. van der
- Over Smeets, R.
- Over Gemert, W. van
- Over Stassen, L.P.S.
- Over Beets, G.L.
- Over Baeten, C.G.M.I.
- Over Breukink, S.O.