NVvH

Hoewel een histologisch biopt essentieel is voor het stellen van de diagnose longkanker blijkt ruim 20% van de biopten bij pathologisch onderzoek niet representatief. Vooral bij kleinere laesies is de nauwkeurige positionering van de bioptienaald essentieel om representatief weefsel te verkrijgen. Diffuse reflectie spectroscopie (DRS) in een nieuwe optische technologie die gebruikt kan worden om weefselkarakteristieken te beoordelen. Licht met breed spectrum wordt op het te onderzoeken weefsel geschenen, door het weefsel geabsorbeerd en gereflecteerd en vervolgens weer opgevangen. Dit lichtsignaal kan worden verwerkt tot een weefselspecifieke “optical fingerprint”. Het doel van deze studie is het evalueren of de DRS technologie toegepast kan worden om pulmonaire laesies van gezond omliggend weefsel te onderscheiden en zodoende het percentage niet-representiatieve biopties te verlagen.

Dertien longkankerpatiënten die gepland stonden voor een wigresectie, segmentectomie of lobectomie werden prospectief geïncludeerd. Na de operatie werd het weefsel op de afdeling pathologie doorgesneden door een patholoog en op verschillende locaties in en rondom de tumor werden DRS metingen uitgevoerd. Van iedere meetlocatie werden stansbiopten genomen om de metingen achteraf te kunnen correleren aan de histologie. Aan de hand van een analytisch model werd per meting een aantal fysiologische en metabolische parameters bepaald van het gemeten weefsel. Op basis van deze optische parameters werd het weefsel geclassificeerd met een classificatie-en-regressieboom algoritme (CART).

In totaal werden 179 en 75 DRS metingen verricht in respectievelijk tumor en gezond longweefsel. Het gemeten percentage water en bloed, de mate van verstrooiing, en de verstrooiingsratio bleken significant te verschillen (p<0.001) wanneer beide weefsels werden vergeleken. Dit kan worden verklaard aan de hand van verschillen in fysiologie. Vergeleken met tumorweefsel, worden lichtstralen veel sterker verstooid in gezond weefsel waar in de alveoli lucht in contact staat met weefsel (grote dichtheidsverschillen). Verder is de tumormassa meer solide dan gezond longweefsel, waardoor er meer water aanwezig is. Ook bleken tumoren significant minder bloed te bevatten dan omliggend gezond weefsel. Op basis van deze verschillen in DRS parameters kon tumor worden geïdentificeerd met een sensitiviteit en specificiteit van respectievelijk 98% en 86%.

Conclusie: DRS is in staat om real-time pulmonaire laesies te onderscheiden van gezond omliggend longweefsel. Wij verwachten dat deze innovatieve technologie in de nabije toekomst kan worden ingezet voor het betrouwbaar verkrijgen van representatieve longbiopten. Daarom wordt deze technologie op dit moment geïntegreerd in een biopsienaald.